De meeste dierenartsen hebben helaas amper ervaring met de verzorging en behandeling van verlamde katten. Dit komt mede omdat ze van mening zijn dat verlamde katten geen goed leven kunnen leiden en daarom euthanasie adviseren.

Niet iedere dierenarts is dan ook even kundig in het legen van een blaas.

Ze weten misschien wel waar de blaas zich bevind en hoe het handmatig legen van een blaas mechanisch werkt, maar ze hoeven het (bijna) nooit te doen en missen dus de praktische ervaring en de fijne kneepjes van het vak.

Daarnaast is neurologie (waar dwarslaesie problematiek onder valt) een ontzettende complexe specialisatie waar een dierenarts gewoon niet voor geleerd heeft, net zomin als ze kennis hebben over mogelijke revalidatietechnieken en blaas/darm management die nodig zijn om dwarslaesiepatiënten in goede gezondheid en conditie te houden.

Dierenartsen hebben, net zoals huisartsen, heel veel algemene kennis over heel veel verschillende ziektes en aandoeningen, maar als je een dwarslaesie hebt ga je liever naar een specialist en niet naar je huisarts, toch? Helaas hebben ook de neurologen voor dieren niet heel veel praktische ervaring met de verzorging van verlamde katten (wellicht wel iets meer met verlamde honden) en dus ben je vaak aangewezen op andere bronnen (zoals het internet en ervaringsdeskundige zoals mij ) en je eigen gezonde verstand en doorzettingsvermogen. Een kant en klare 'how to' is er (nog) niet voorhanden dus het blijft een trial & error kwestie.

Toch kun je absoluut niet zonder een dierenarts, dus je zult moeten zoeken naar die ene die wél inziet dat verlamde katten een volwaardig leven kunnen leiden en die gemotiveerd is om je hiermee te helpen en bij te staan. Een dierenarts die bij ieder consult en probleem een reden voor euthanasie ziet is niet gemotiveerd om te zoeken naar oplossingen en zal geen nut zien in verdere onderzoeken of behandelingen.

Een goede dierenarts kent zijn eigen grenzen en weet wanneer hij je beter door kan verwijzen naar een specialist.

De specialist

Voor veel mensen is een doorverwijzing naar een specialist een moeilijke stap om te maken. Ik weet niet of het de onbekendheid of de hoge consultprijzen zijn die afschrikken of misschien denkt men dat een specialist niet veel meer kan betekenen dan hun vertrouwde dierenarts, maar een extra duwtje is naar mijn ervaring vaak nodig.

Toch is dat eigenlijk jammer want door te lang blijven door modderen bij de gewone dierenarts kunnen de problemen zodanig uit de hand lopen dat er geen redden meer aan is én lopen de kosten vaak alsnog veel hoger op dan wanneer men direct naar een specialist was gegaan.

Een specialist, of het nu een uroloog, neuroloog of orthopeed is (om er maar even een paar te noemen) heeft, na de opleiding voor dierenarts nog een jarenlange vervolgstudie gevolgd voor hun gekozen specialisatie. Daarnaast moeten ze jaarlijks bijscholing blijven volgen om op de hoogte te blijven van de allernieuwste ontwikkelingen.

In de praktijk zijn ze dag in dag uit bezig met niets anders dan hun specialisatie en ze hebben hierdoor dus veel meer ervaring in dit specifieke vakgebied dan de dierenarts.

In mijn ogen is het dus beter om te vroeg dan te laat de stap richting specialist te maken.

Osteopaat en fysiotherapeut